DELEN
De inhoud en beweringen in dit ingezonden artikel zijn uitsluitend de verantwoordelijkheid van de auteur. Queer Nederland onderschrijft niet noodzakelijkerwijs de meningen, feiten of conclusies die in het artikel worden gepresenteerd. Wij zijn niet verantwoordelijk voor eventuele onjuistheden of gevolgen voortvloeiend uit de inhoud van dit artikel. De tekst is enkel aangepast op interpunctie en taalfouten.
Gepubliceerd: 13 maart 2025
Uit mijn mond klinkt dit meteen als een gotspe, want wie mij enigszins kent weet dat ik een bloedhekel aan drag op een blokhak heb. Echter de tijden zijn veranderd, de sfeer wordt allengs grimmiger en dat roept om actie. Want van oudsher is drag gekoppeld geweest aan activisme en de huidige machtsverschuivingen roepen om strijdbaarheid.
Waarom deze binnenkomer? Mijn drag is gebaseerd op mijn allereerste ervaring met het fenomeen, ik was fors activistisch in de jaren 70 en was bij elke demonstratie paraat! Of dat zou leiden tot een arrestatie boeide me niet, het doel heiligde de middelen. Op deze demonstraties waren ook altijd Tante Sandor van der Horst en Zuster Clementine van Wijngaarden van de partij, altijd een strijdlied paraat en voor de troepen uit. Ik bewonderde hen zeer en onbewust plantte dit het zaadje wat uiteindelijk Dusty voortbracht. Ik geloof er heilig in dat de maskerade ervoor zorgt dat de boodschap harder binnenkomt.
Voordat Dusty het levenslicht aanschouwde, heb ik eerst nog Tilly du Chatinier uitgeprobeerd. Zij was al enigszins activistisch maar bleek uiteindelijk voor mij een middel om vorm te kunnen geven aan wat Dusty ging worden. Dusty heeft het tij mee gehad. TV kwam op mijn pad in vele vormen en daarmee kwam drag de huiskamers binnen. Samen met de echt grote namen mocht ik Nederland kennis laten maken met het fenomeen drag en in de toenmalige tijdgeest viel dat goed. Was het activistisch? Ja en nee, we waren zichtbaar maar ook de maatschappij was toleranter en daar paste onze artform prima in.
Hoe anders is het nu gesteld, na jaren van acceptatie en steeds beter wordende rechtsposities zie ik nu langzaam maar zeker een terugkeer naar de jaren 70 plaatsvinden. Onze queer community wordt weer aan banden gelegd en de eerste gevolgen treffen dan meteen de allerkwetsbaarden, te weten onze transcommunity! Lees de berichten er maar eens op naar, paspoorten worden voorzien van gendermarkers die bij geboorte gelden en dus niet meer zoals je nu in het leven staat! Het lijkt zo onschuldig maar is een schending van zwaar bevochten rechten. Onze broeders en zusters in Amerika zijn de eerste slachtoffers en mijn bloed kookt. Weer merk ik dat er op slinkse wijze aan de rechten wordt gemorreld. Jongeren die worstelen, wordt al zorg ontzegd. Daar is voor gevochten!
Advertentie
Ik vrees dat het daar niet bij blijft, als je de wereldorde bekijkt dan maak ik me grote zorgen. Duitsland maakt een ruk naar rechts, sterker nog Oost-Duitsland heeft massaal op een rechts radicale partij gestemd die notabene door een lid van onze queer community geleid wordt. Ik weet nog dat de leus: “dit nooit meer” gold in Duitsland! Godzijdank leven mijn ouders niet meer! Er is dus werk aan de winkel. Te lang heb ik achterover geleund en genoten van de vrijheden en de daaraan gekoppelde feesten en partijen. Laten we wel wezen, het waren mooie tijden. Gay Pride, Homohuwelijk, tolerantie, anti discrimatie wetgeving, inclusiviteit, het kon niet op!
Nu is de Canal Parade in Amsterdam verworden tot een veredelde boottocht langs de grachten waar ondertussen grote delen voorzien zijn van hekken en schermen vanwege de overlast die het zou geven. Dat slaat de plank dus volkomen mis. Ooit begonnen als strijdtocht! Wat wil ik nou eigenlijk met al dit gefulmineer zeggen? Welnu het volgende: kom van dat pluche af en trek maar weer eens ten strijde, schaf die Canal Parade af en focus op de Pride March! Maak spandoeken en scandeer je ongenoegen, en ja daar kom ik dan: hup die blokhakken eronder en voor de troepen uit! Ik heb er nog een paar staan die ik ooit heb georven van een collega dragqueen. Toentertijd belanden ze in een doos, verweg in een kast omdat ik nou eenmaal….. dat weet je nu wel.
Vandaag heb ik ze opgezocht en afgestoft. Vandaag ben ik weer zover dat ik met mijn oude kop in full drag ga staan schreeuwen om onze rechten te behouden en de maatschappij te laten zien dat we om de dooie dood niet terug gaan keren naar de situatie uit de jaren 70! Als dat leidt tot een arrestatie en een strafblad dan zal ik daar fokking trots op zijn. Drag mag weer meer zijn dan optreden en vermaken, we gaan op de blokhak weer ten strijde! Pride is a RIOT!
Jouw steun maakt het verschil!
Queer Nederland draait op de inzet en passie van een geweldig en uniek team dat zich dagelijks inzet om onze lhbtiq+ community van relevante en diepgaande content te voorzien. In deze roerige tijden is het essentieel dat we onze verhalen blijven vertellen, maar daarvoor hebben we jouw hulp nodig! Door Queer Nederland te steunen draag je bij aan het vertellen van meer diverse verhalen en het creëren van frisse content die bijdraagt aan de zichtbaarheid, acceptatie en emancipatie van de lhbtiq+ gemeenschap.
Steun de toekomst en doneer wat je kunt missen. Of het nu €5, €50, €500 of een ander bedrag is, jouw bijdrage helpt ons om een onafhankelijk en breed gedragen lhbtiq+ platform van Nederland te creëren.